Live alive

The default is changed:

  • Judgin' isn't allowed
  • Comparin' isn't allowed
  • Analyzin' is allowed
  • NOTE : Ofcourse exceptional situations are NOT treated accordin' to default!

    Thursday, May 05, 2005

    مظلوم نمایی واقعاً چندش آور است

    8 Comments:

    At 9:47 PM, Anonymous Anonymous said...

    why?

     
    At 3:03 PM, Blogger Lilith said...

    why?!

     
    At 8:54 PM, Anonymous Anonymous said...

    Yes!I asked you to explain why do you think/feel that pretending to be oppresesed is disgusting?

     
    At 10:36 AM, Blogger Lilith said...

    کاملاً روشنه چرا ، کسی که مظلوم نمایی می کنه می خواد دل بقیه رو به رحم بیاره و دلسوزیشون رو جلب کنه بدون اینکه واقعاً استحقاقش رو داشته باشه ... کسی که مظلوم نمایی می کنه می خواد بقیه رو گول بزنه و ازشون سوءِ استفاده کنه. با این کارش باعث می شه دیگه کسی برای مظلومین واقعی دلسوزی نکنه. این کار واقعاً چندش آور و نشان دهنده ی اوج ضعف و پَستیه و به هیچ وجه قابل توجیه نیست

     
    At 10:55 PM, Anonymous Anonymous said...

    جالبه!
    از این جهت که من همیشه برا کسی که مظلوم نمایی میکنه احساس ترحم شدیدی دارم!
    از این جهت که میبینم چقدر به احساس دلسوزی دیگران نیاز داره!
    و همیشه پیش خودم فکر میکنم که باید یه جور بیماری حسی-روانی باشه که آدم نیاز به ترحم دیگران داشته باشه!
    در ضمن این نکته رو هم نمیفهمم که چرا دلسوزی برا چنین شخصی ممکنه جایی برا دلسوزی برا مظلوم واقعی باقی نزاره!؟

     
    At 9:21 AM, Blogger Lilith said...

    تمایل به مظلوم نمایی در همه ی انسانها وجود داره ، مثل بقیه ی تمایلات ! و بستگی داره که هر فردی چقدر بهش اجازه ی بروز بده و بپروروندش . نشانه ی ضعف شدید است و در کل از هیچ جنبه ای به نفع طرف نمی شه . فقط موجب وابستگی شدید می شه (هم روحی و هم از جنبه های دیگر) . مظلوم نما ها برای سوء استفاده از بقیه دست به این کار می زنند و وقتی بقیه متوجه می شن که داره به این ترتیب ازشون سوء استفاده می شه پی می برند که انسان ها چقدر می تونن پلید و پَست باشن و احتمال می دن که مظلومین واقعی هم در واقع مظلوم نما باشند . مثل اینه که یه سری جنس تقلبی رو با اجناس اصل قاطی کنی و بپرسی چرا یه نفر ممکنه وقتی جنس اصل رو برمی داره شک کنه که این تقلبیه؟

     
    At 1:14 AM, Anonymous Anonymous said...

    آهان ...پس مسئله در تشخیص مظلومین واقعی از مظلوم نمایانه!
    اما بازم قانع نشدم!:دی:پی
    یعنی این نکته که خب یه سری مظلوم نما وجود دارن و با مظلوم نمایی با احساسات دیگران بازی میکنن میتونه باعث بشه که ما در به خرج دادن احساساتمون برا کسی که حس میکنیم مورد ظلم واقع شده امساک بورزیم؟
    یعنی فرضا این شک که این فردی که من حس میکنم مظلومه ممکنه مظلومنمایی کرده باشه میتونه اونقدر قوی باشه که من رو از همحسی و همدردی باهاش بر حذر بداره؟
    در مورد من یکی این جوری نیست حداقل!یعنی حس میکنم اگه هزار بار هم گول بخورم بازم حاضرم رو احتمال این شرط ببندم که طرف ممکنه واقعا رنج کشیده باشه و بهش کمک کنم!در نظر خودم هم شاید احمقانه بیاد...ولی

     
    At 9:30 AM, Blogger Lilith said...

    اینکه آدم در خرج احساساتش مراقب باشه چیز کاملاً لازمیه . اگه اینکه باید مراقب باشیم پول مون رو بی خودی هدر ندیم و برای کارای مفید نگه داریم کاملاً مشخصه ، اینکه باید از به هدر رفتن احساساتمون جلوگیری کنیم خیلی واضح تره ! (البته برای من اینطوریه) من اگه بخوام به یکی کمک کنم اول یه سری چیزا رو امتحان می کنم تا احتمال پوچ بودن (!) رو کاهش بدم... یه چیزی : اگه حالا از یه راهی متوجه بشی که طرف داره مظلوم نمایی می کنه و قصد سوء استفاده ازت رو داره چی؟ باز هم فکر می کنی مظلوم نمایی چندش آور نیست؟

     

    Post a Comment

    << Home